1. Przede wszystkim, pamiętaj, że najważniejszy jest styl. Wielu wybitnych artystów, o których będziesz się uczyć weszło do kanonu właśnie ze względu na ich niepowtarzalną formę bądź technikę, staraj się więc uchwycić tę szczególną cechę i skojarzyć z nią artystę. Nie sposób nauczyć się wszystkich dzieł danego artysty. Na szczęście, w przypadku egzaminu maturalnego, równie ważna co ich znajomość jest umiejętność skojarzenia twórcy z jego „domeną”, w ten sposób możesz nie znać, którejś z „Pór roku” Bruegela, ale jeśli będziesz kojarzył(a) jego sposób komponowania przestrzeni i przedstawiania postaci bezbłędnie wskażesz autora.
2. Nie tylko na użytek własny, dla ułatwienia nauki, ale także w perspektywie egzaminu zwracaj uwagę na artystyczne maniery niektórych twórców, wynajdowane przez nich techniki, czy ulubione tematy. W arkuszach często pojawiają się pytania o tego typu informacje, aby nie mieć z nimi problemu powinnaś/powinieneś wypracować metodę skojarzeń, np. Leonardo da Vinci – sfumato; Henri de Toulouse-Lautrec – kabaret, plakat; Edgar Degas – baletnice; Caravaggio – tenebryzm, etc.
Obraz Edgara Degas Dwie baletnice nie należy do najsłynniejszych dzieł tego artysty jednak znając jego “hity” bez problemu rozpoznasz autora po stylu i tematyce.
.
3. Przy wyjątkowo ważnych dziełach zwracaj uwagę również na to gdzie się znajdują. W przypadku architektury czy rzeźby monumentalnej jest to dosyć oczywiste, jednak nie zawsze, jeśli chodzi np. o malarstwo. Na pewno pomocne będzie także zapamiętanie „profilu” niektórych z najważniejszych muzeów, np. Musée d’Orsay w Paryżu zbiera głównie impresjonistów i realistów więc możemy się spodziewać, że właśnie tam znajdziemy większość dzieł Moneta czy Courbeta, jeśli myślimy o artystach renesansu należy szukać w Galerii Uffizi we Florencji lub Muzeach Watykańskich, natomiast „świątynią” sztuki współczesnej jest Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku.
Musée d’Orsay, Paryż
.
.